日本が好き

พอพูดถึงฤดูใบไม้ร่วง หรือฤดู 秋　ของญี่ปุ่นก็อดไม่ได้ที่จะคิดถึงภาพบรรยากาศของใบไม้เปลี่ยนสีนะคะ

ใบไม้เปลี่ยนสีในภาษาญี่ปุ่นก็คือ 紅葉　（Momiji) นั่นเอง แล้ววันนี้ก็จะพาไปดูใบไม้เปลี่ยนสีกันค่ะ

เมื่อเข้าสู้ฤดูใบไม้ร่วง (ปลาย ก.ย.- ต้นธ.ค.) ใบไม้ส่วนใหญ่จะเริ่มเปลี่ยนสี จากสีเขียวเป็นสีเหลืองส้มหรือแดง ก่อนที่จะร่วงหล่นไปจนหมดต้น ใบของต้นไม่บางชนิดเช่น ใบอิโจ (แปะก้วย) จะเปลี่ยนเป็นสีเหลือง ก่อนจะร่วงหล่นไปจนหมดต้น ทำให้ธรรมชาติในยามนั้นงดงามด้วยสีสดใสตระกาลตาน่าภิมย์ยิง ซึ่งน่าจะเรียกเป็นฤดูใบไม้เปลี่ยนสีมากกว่าฤดูใบไม้ร่วง


วันนี้จะพาไปชมต้นแป๊ะก้วยกันนะคะ



เรามารู้จักต้นแป๊ะก้วยกันก่อนนะคะ ต้นแปะก้วยในภาษาญี่ปุ่น คือ イチョウ （อิโจว）　มีรากจากคำว่าตีนเป็ด หรือ คินนัน ซึ่งมีรากความหมายคล้ายกับในภาษาจีนคือลูกไม้สีเงิน สำหรับในภาษาอังกฤษก็นิยมเรียกว่า กิงโกะ

เป็นพืชสมุนไพรที่มีต้นกำเนิดจากทางตะวันออกของประเทศจีน (แถบภูเขาด้านตะวันตกของนครเซี่ยงไฮ้) ที่มีการแยกต้นเป็นเพศผู้ และเพศเมีย ใบมีลักษณะคล้ายใบพัด แยกออกเป็น 2 กลีบพบว่ามีการนำเข้าไปปลูกในประเทศญี่ปุ่น พร้อมกับการเผยแผ่ศาสนาพุทธนิกายเซน เมื่อประมาณ ช่วงราวค.ศ. 1300 หรือสมัยคามากุระมีลักษณะพิเศษคือจะผลัดใบไม่พร้อมกันทุกต้น แต่เมื่อผลัดใบ ใบจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแล้วร่วงหล่นทั้งต้นภายในไม่กี่วัน



นอกจากนั้น ใบแปะก๊วยยังเป็นสัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยโตเกียวประเทศญี่ปุ่นเป็นตัวแทนของความคงทน ไม่เปลี่ยนแปลง เหมือนต้นแปะก๊วยที่คงทนต่อสภาพแวดล้อม คงความเป็นต้นแปะก๊วยมาแต่ยุคโบราณกาลจนปัจจุบัน และมีความหมายในการปกป้องคุ้มครองภัย จากการที่วัดอันศักด์สิทธิ์ซึ่งเป็นที่เคารพนับถือของชาวญี่ปุ่น มักจะถูกปกป้องจากอัคคีภัยหรือแผ่นดินไหวโดยต้นแปะก๊วย



วันนี้ไปเยี่ยมชมต้นแป๊ะก้วยกันที่วัดฮิดะ โคคุบุนจิ (Hida Kokubunji)

โบราณสถานและมรดกทางวัฒนธรรมแห่งชาติ




วัดนี้จะเป็นวัดที่มีเจดีย์สามชั้น รวมถึงอาคารทรงระฆัง ที่ตั้งอยู่ในเขตวัดนั้น ถูกย้ายมาจากปราสาททาคายามะ และเสาหลักของเจดีย์นั้นก็ถูกสร้างมาตั้งแต่ 1,200 ปีก่อน อาคารหลักของวัดเป็นสิ่งก่อสร้างที่เก่าแก่ที่สุดในเมืองทาคายามะ สร้างขึ้นในยุคมุโรมาจิ (ประมาณ 500 ปีก่อน) วัดแห่งนี้มีคุณค่าคู่ควรแก่การเป็นวัดโบราณที่ยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งเมืองฮิดะ


แล้วที่วัดฮิดะ โคคุบุนจิที่เมืองทาคายามะในจังหวัดกิฟุก็มีต้นแป๊ะก้วยหรือที่ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า ต้นจิโอะ ที่มีความสูงประมาณ 37 เมตร แล้วก็นับว่าเป็นสิ่งที่เป็นสัญลักษณ์ทางด้านธรรมชาติของญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้ กล่าวกันว่าต้นแปะก๊วยมีอายุกว่า 1,200 ปีเลยทีเดียว


พอเข้าสู่เดือน พ.ย.แล้ววันที่อากาศหนาวเย็นก็จะมีอย่างต่อเนื่อง จึงทำให้ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสี แล้วใบของต้นแป๊ะก้วยที่เป็นสีเขียวก็จะค่อยๆ เริ่มเปลี่ยนเป็นสีเหลืองอร่ามสวยงาม


แล้วที่วัดแห่งนี้ก็จะมีคนต่างชาติมาเยี่ยมชมกันมากมาย บ้างก็แหงนหน้าขึ้นมองต้นไม้ บ้างก็ถ่ายรูปต้นไม้

มีคำโบราณกล่าวกันว่าถ้าต้นแป๊ะก้วยใบร่วงหมดต้นในคราวเดียว หิมะก็จะตกมาก ทำให้คนที่วัดกล่าวเลยว่า “ปีที่แล้วมีหิมะตกหนักอย่างที่โบราณว่าไว้เลย ดังนั้นปีนี้ก็เลยอยากจะให้หิมะไม่ค่อยตกบ้าง”




แต่ถ้าอยากชมต้นแป๊ะก๊วยที่สวยงามจำนวนมาก ก็เชิญชมกันได้ที่ถนนสายแปะก้วย ที่กำลังเปลี่ยนสี เป็นสีเหลืองทองอร่าม ณ.ใจกลางกรุงโตเกียว ที่สวนยิงงูไกเอ็ง ( Meiji Jingu Gaien ) สวนแห่งนี้ มีต้นอิโจ (แปะก้วย) กว่า 140 ต้น ขึ้นเรียงรายทั้งสองข้างทางอย่างสวยงาม ต้นแปะก้วย จะค่อยๆเปลี่ยนจากใบสีเขียวกลายเป็นสีเหลืองอร่าม และก็จะร่วงลงสู่พื้น สวยงามมากๆ สามารถมาสัมผัสความสวยงามแบบนี้กันได้ในช่วงฤดูใบไม้ร่วง ประมาณกลางเดือนพฤศจิกายน จนถึงต้นเดือนธันวาคมของทุกๆปี

เมื่อพูดถึงต้นแป๊ะก๊วยแล้วก็ยังนึกถึงลูกด้วยนะคะ มันอร่อยและมีประโยชน์มากเลยนะคะ สารที่สกัดได้จากใบแปะก๊วยมีหลายชนิดที่มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระ (Free radical) ในบริเวณตา ป้องกันการ เกิดโรคเบาหวานขึ้นตาได้ เพิ่มการไหลเวียนของโลหิตไปสู่สมอง ปลายมือปลายเท้า ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้เกิดการอุดตันของเส้นเลือดที่ไปเลี้ยงสมอง เพราะเมื่อสมองขาดเลือดไปหล่อเลี้ยง ย่อมเสื่อมสมรรถภาพและฝ่อไปในที่สุด ส่งผลต่อการทำงานและประสิทธิภาพของสมอง ทำให้เกิดการหลงลืมในผู้สูงอายุ หรือโรคความจำเสื่อม ที่เรียกว่า อัลไซเมอร์ (Alzheimer disease)



สามารถนำมาทำขนมได้มากมายเลยทีเดียว