日本が好き

เมื่อวานเป็นวันหยุดมาฆบูชา ก็เลยมีโอกาสได้พักผ่อนอยู่บ้านสบายๆ อีกวัน ตอนนั่งเล่นอ่านหนังสืออยู่หน้าบ้าน ได้เจอกับเจ้าเหมียวน้อยสีขาวน่ารักตัวหนึ่ง ปกติที่บ้านไม่ได้เลี้ยงแมวหรือสุนัขไว้ แต่มักจะมีสัตว์เหล่านี้แวะเวียนมาเยี่ยมเยียน เดินเล่นในบ้านบ่อยๆ ก็เพลินดีนะคะ มันชอบมานั่งและนอนเล่นบนต้นไม้ที่บ้านแล้ว

จริงๆ แล้วน้องแมวเหมียว เป็นสัตว์เลี้ยงที่น่ารักน่าเอ็นดูมากเลยทีเดียว ด้วยหน้าตาที่บ้องแบ๊ว แล้วก็นิสัยที่ขี้อ้อน เลยทำให้เราตกหลุมรักมันได้ง่ายๆ จนกลายเป็นสัตว์เพื่อนซี้ และคอยแก้เหงาให้เราได้เป็นอย่างดี

โดยเฉพาะที่ญี่ปุ่น น้องแมวถือว่าเป็นสัตว์ที่สำคัญ และเกี่ยวโยงกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นมาอย่างยาวนาน ขนาดที่มีการตั้งวันให้กับน้องแมวกันเลยทีเดียว
วันแห่งแมว หรือ Neko No Hi (猫の日)　ตรงกับวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ของทุกปี




สำหรับเหตุผลที่คนญี่ปุ่นกำหนดให้วันนี้เป็นวันแมวเหมียว ก็เพราะในภาษาญี่ปุ่นนั้น แมวจะร้องว่า “เนี๊ย เนี๊ย เนี๊ย” ถ้าเขียนเป็นภาษาญี่ปุ่นก็จะได้ว่า ニャー、ニャー、ニャー ในเสียงร้องนั้นมีคำว่า ニ (นิ) อยู่ซึ่งแปลว่าเลข 2 อยู่แถมเวลาออกเสียงสั้น ๆ ยังพ้องเข้ากับคำว่า ニ, ニ, ニ หรือ 2-2-2 ด้วย คนญี่ปุ่นก็เลยถือเอาวันที่ 22 เดือน 2 หรือวันที่ 22 กุมภาพันธ์ เป็นวันแห่งแมวนั่นเอง


กิจกรรมสำหรับคนญี่ปุ่นที่รักแมว ก็จะมีอย่างเช่นโพสต์รูปแมวหรือวีดีโอแมวให้เพื่อนๆ ได้ดูกัน จัดกิจกรรมประกวดแต่งตัวคอสเพลย์แมวบ้าง จัดบู้ธเกี่ยวกับแมวบ้าง ก็น่ารักดีนะคะ

อย่างที่บอกไปแล้วว่า แมวผูกพันกับสังคมญี่ปุ่นมานานมาก ก็เลยมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับแมวมากมาย อย่างเช่น




เนะโกะมะตะ หรือ แมวผี (ญี่ปุ่น: 猫又 Nekomata ) มีเรื่องเล่ามาว่า เมื่อแมวบางตัวมีอายุมากจะมีตบะสูงขึ้น แล้วกลายเป็นแมวผี ที่เรียกว่าบะเกะเนะโกะ (化け猫) ซึ่งมีหลายวิธีที่มันจะสามารถกลายเป็นบะเกะเนะโกะได้ และเมื่อหางมันแยกออกเป็น 2 หาง มันถึงจะพัฒนากลายเป็นเนะโกะมะตะ ซึ่งเนะโกะมะตะสามารถขยายตัวได้ถึง 1 เมตร และส่วนมากจะเดินด้วยขาหลัง 2 ขา และมันเป็นผีที่ไม่ยอมให้ใครมาดูถูก ถ้าใครปฏิบัติกับมันไม่ดี มันจะจดจำอย่างฝังใจ เชื่อกันว่าการเต้นรำของเนะโกะมะตะสามารถควบคุมคนตายได้ และยังเชื่ออีกว่าเนะโกะมะตะเป็นสาเหตุของเพลิงไหม้ที่ผิดปกติ จึงมีความเชื่อบางอย่างที่จะตัดหางแมวออกซะ เพื่อป้องกันไม่ให้มันกลายเป็นเนะโกะมะตะ




นอกจากเรื่องเล่าเกี่ยวกับผีแล้ว ก็ยังมีพวกแมวนำโชคอีก อย่างมะเนะกิเนะโกะ แมวกวัก (ญี่ปุ่น: 招き猫 maneki-neko ) เป็นรูปปั้นแมวตามความเชื่อของชาวญี่ปุ่นว่าจะนำโชค นำลาภ สำหรับร้านค้าก็จะดึงดูดลูกค้าให้เข้าร้านเช่นเดียวกับนางกวักของไทย หน้าตาของแมวกวักคล้ายคลึงกับแมวพันธุ์พื้นเมืองของญี่ปุ่นชนิดหนึ่งที่ไม่มีหางที่เรียกว่า เชอแปนิสบ๊อบเทล (Japanese Bobtail)

ตำนานของแมวกวักมีหลายเรื่อง เรื่องที่ขึ้นชื่อ คือ เรื่องที่เล่ากันว่าเกิดขึ้นในยุคเอะโดะ มีหญิงชราคนหนึ่ง ยากจนมาก แต่นางมีแมวเลี้ยงอยู่ตัวหนึ่งและรักแมวมาก มีกินก็กินร่วมกับแมว อดก็อดพร้อมกับแมว จนในที่สุดก็ไม่สามารถเลี้ยงไหว จึงนำไปปล่อย คืนนั้นเอง นางก็นอนเสียใจร้องไห้ทั้งคืน กระทั่งฝันว่าแมว มาบอกกับนางว่า ให้ปั้นรูปแมวจากดินเหนียวแล้วนางจะโชคดี เช้าวันรุ่งขึ้น หญิงชราจึงตื่นขึ้นมาปั้นแมวจากดินเหนียว ไม่ทันไรก็มีคนแปลกหน้าเดินผ่านหน้าบ้านขอซื้อตุ๊กตาแมวตัวนั้นจากนางไป จากนั้นนางก็เพียรปั้นแมวขึ้นมาอีกตัวแล้วตัวเล่า ตุ๊กตาแมวจากการปั้นของนางก็มีผู้มาขอซื้อไปตลอดเวลา นางจึงเริ่มมีเงินทองจากการขายตุ๊กตาแมว และสามารถนำแมวเลี้ยงสุดที่รักของนางกลับมาเลี้ยงได้อีกครั้งหนึ่ง ตั้งแต่นั้นมา จึงเป็นที่ร่ำลือว่า แมวเป็นสัตว์นำโชค และมีการปั้นและวางแมวกวักไว้ตามที่ต่าง ๆ

เรียกได้ว่าแมวนั้นเป็นสัตว์เลี้ยงคู่กับสังคมจริงๆ นะคะ ไม่ว่าประเทศไหนก็ตาม อย่างประเทศไทยเองก็มีประเพณีแห่นางแมว ที่นิยมจัดขึ้นในปีที่ฝนไม่ตกต้องตามฤดูการหรือฝนแล้ง เพื่ออ้อนวอนขอให้ฝนตกลงมาสร้างความชุ่มชื่นแก่แผ่นดินและพื้นที่ทำสวนทำไร่ของทุกคน




ส่วนความเชื่อเกี่ยวกับแมวนั้น คนไทยเชื่อว่าแมวเป็นสัตว์ที่มีอำนาจลึกลับ ศักดิ์สิทธิ์ เมื่อนำมาทำพิธีแล้วจะช่วยเรียกฝนให้ตกลงมาได้ หรือถ้าเป็นความเชื่อของชาวอีสานจะมีความเชื่อว่าเมื่อฝนไม่ตกให้ใช้สัตว์ที่มีสีเดียวกับเมฆเรียกฝน จะทำให้ฝนตกลงมาได้เช่นกันและสัตว์ประเภทเดียวที่มีสีเมฆคือแมวสีสวาท



หรือถ้าก้างปลาติดคอก็จะจับอุ้งเท้าแมวมาลูบบริเวณคอที่ก้างปลาติดอยู่ แต่ก็แปลกนะคะ บางทีมันก็หลุดออกมาจริงๆ ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่นะคะ

ส่วนแมวตัวนี้ เป็นแมวตอนที่ฉันไปญี่ปุ่น มันมักจะมานั่งรอเป็นเพื่อนฉันตอนเช้าๆ ก่อนประตูโรงเรียนจะเปิดค่ะ เราก็เลยกลายเป็นเพื่อนซี้กันไป